خدا فرمود:

‏ ‏چگونه برای شما باران بفرستم در حالی که در میان شما بنده ای است که چهل سال با معصیتها و گناهان مرا به مبارزه میطلبد؟ در میان مردم اعلان کن تا از جمعشان خارج شود،چون بخاطر او باران را از شما باز داشتم.

‏ ‏موسی علیه السلام در میان قومش فریاد زد:ای بنده گنهکار ، ای کسی که چهل سال است خدا را به مبارزه میطلبی ، از میان ماخارج شو ، بخاطر تو باران از نا باز داشته شده است.

‎بنده گنهکار به راست و چپ نگاه کرد، کسی را ندید که خارج شود، فهمید که منظور اوست، با خود گفت:‏ ‏اگر از میان مردم خارج شوم رسوا می گردم واگر در میانشان بمانم بخاطر من باران نمی بارد.

‏ دلش شکست،چشمش اشکبارشد،سرش را در میان گریبان فرو برد،از کارش پشیمان شد و گفت: ‏الهی،پروردگارا،سرورم،چهل سال نافرمانی تو را کردم ، مرا پوشاندی و به من مهلت دادی ، اکنون اطاعت کننده نزد تو می آیم، پس مرا بپذیر و شروع کرد به مناجات با خالقش.

هنوز سخنش تمام نشده بود که یک ابر سفید بالا رفت و باران مانند دهان مشکیزه به راه افتاد.موسی علیه السلام تعجب کرد و گفت: :

‏ ‏ به ما باران دادی در حالیکه کسی از میان ما خارج نشد.

خداوند فرمود:

ای موسی، بخاطر کسی که باران را از شما منع کردم ، بخاطر همان شخص باران را بر شما باراندم.

‏ ‏موسی علیه السلام گفت:

‏ ‏پروردگارا این بنده فرمانبردار را به من نشان بده.گفت : ای موسی ، وقتی نافرمانی مرا کرد او را رسوا نکردم، چگونه حال که از من اطاعت می کند او را رسوا کنم

سبحانک یارب.‏ ‏نستغفرک

‏ اللهم ‏من جمیع

الذنوب والخطایاونتوب الیک.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نوشته : نظام اربابی پور

تاریخ: جمعه 7 تير 1392برچسب:کتاب,کتاب عشق,کتاب آموزشی,کتاب مذهبی,کتاب درس,کتاب رمان,کتابچه,آموزش,دالنود,دالنود کتاب,دالنود همه نوع کتاب,,