هر چیزی که مضر و دارای زیان باشد خوردن و نوشیدن آن حرام است

یک قاعده کلی و ثابت در شریعت این است:((بر مسلمان حرام است و حق ندارد که غذا یا نوشیدنیی را مصرف کند که باعث نابودی دیر یا زود وجود او می گردد))مثلا انواع سمهای که فوری و یا تدریجی انسان را به نابودی می کشانند،همچنین نباید طعامی که او را اذیت می کند و برایش ضرر دارد مصرف نماید،اگر زیاد خوردن طعامی ناراحتی ایجاد نماید لازم است از زیاد خوردن آن اجتناب شود و الا برابر قاعده ذکر شده این مقدار اضافی حرام است.مسلمان باید بداند،تنها در برابر نفسش مسول نیست بلکه در مقابل دینش،ملتش،زندگیش،صحت مزاجیش و مالش مسولیت دارد،نعمتهای خدا به امانت در اختیارش قرار داده شده است و نباید نسبت به آنها خیانت و بی توجهی نماید.خداوند می فرماید:  

((و لا تلقوا بأید یکم إلی التهلکة )) ((خودتان را دچار هلاکت و بدبختی ننمایید)). سوره بقره آیه195 

‏ ‏

‏

حکم استعمال دخانیات :

    .

‏ ‏ .

‏ ‏.

پیغمبر(ص)می فرماید: ((لاضرر و لا ضرار فی الاسلام)) ((ضرر به خود یا به دیگرآن رساندن در اسلام جایز نیست)) :

‏ ‏

...

...

‏ ‏براساس این دستور حضرت رسول(ص)می توان گفت که استعمال دخانیات از قبیل سیگار و قلیان و غیره،مادام که ثابت شود به اشخاصی که آن را استعمال می نمایند ضرر می رساند حرام است،مخصوصا اگر دکتر مشخص آن را از شخص معینی منع نماید،شکی در حرمت آن برای شخص باقی نمی ماند،اگر سیگار فرضا ضرر جسمی هم نداشته باشد، ضرر مالی آن روشن است که بدون اینکه نفع دینی و دنیوی داشته باشد مال را به هدر می دهد، در حالی که حضرت رسول(ص)از اضاعه و به هدر دادن مال نهی کرده است،مخصوصا برای کسانی که خود یا خانواده شان نیازمندند،شدیدا از این کار منع شده اند.

‏ نظر!

نظر

حکم مواد مخدر

  ألخمر ما خامر العقل ((هر چیزی که عقل را از بین ببرد خمر(شراب)نام دارد)).

حضرت رسول (ص)برای مردم بیان نمود و خواست با این بیان شیوا و روشن،معنی و حقیقت شراب و خمر را مشخص کند تا مردم دیگر در این زمینه اشکال و سوالی نداشته باشند و بدون ابهام و تردید بدانند هر چیزی که باعث از بین بردن عقل باشد و انسان را سست نماید،خمر(شراب)نام دارد و خمر هم برابر آیات و احادیث گذشته از جانب خدا و رسولش تا روز قیامت حرام گشته است.بنابراین،مواد مخدر از قبیل حشیش،تریاک،هروئین و غیره مسلم است که حرامند زیرا کسانی که به آنها معتاد می شوند،از واقعیات زندگی دور می گردند،در عالم اوهام و خیال غرق می شوند،ضعف عقل و اندیشه در آنان به وجود می آید،حتی خود،خانواده،دین و دنیاشان را فراموش می نمایند و در خیال محض به سر می برند و علاوه بر این،ناراحتیهای جسمی،ضعف اعصاب و عدم احساس مسولیت بر ایشان چیره می گردد و به صورت یک عضو فاسد و سر بار جامعه در می آیند،مالشان بیهوده ضایع می شود و خانواده شان متلاشی می گردد،حتی به زن و بچه خود هم رحم نمی کنند و حاضرند مایحتاج روزانه آنها را بدهند تا مقدار کمی از این مواد ناپاک و زیان آور شیطانی را به دست آورند و برای دست یابی به آن حاضرن دست به هر پستی و رذالتی بزنند.مادام که ما می دانیم تحریم اشیا از جانب شارع مقدس به خاطر ناپاکی و زیان و ضرر آنها است،هیچ شکی باقی نمی ماند که مواد مخدر که ضررهای جسمی،روحی،اخلاقی،اجتماعی و اقتصادی آن برای همه روشن است به کلی حرام است.این مواد جزو خمر می باشند و هر کس به هر نحوی به آن نزدیک شودو یا آن را خرید و فروش نماید و یا در تهیه آن به کسی کمک کرده باشد،مورد لعنت خدا و پیغمبر(ص)قرار میگیرد.  

‏ ‏

‏

تمام علمای اسلام که این مواد خطرناک که در زمان آنها وجود داشت است به حرام بودن آنها فتوا داده اند و اجماع علما بر حرام بودن آنها است.ابن تیمیه،در مورد حشیش می فرماید:((این ماده جامد حرام است،خواه مستی به بار آورد یا خیر و تنها افراد فاسد و ناپاک به خاطر لذت زودگذر آن را می کشند و در این مورد هیچ فرقی با شراب ندارد،شراب حرکات ناشایست و ایجاد عداوت می شود،حشیش هم باعث ستسی و ذلت می گردد و انسان را به انحراف مزاجی و عقلی سوق می دهد،حتی از شراب هم بدتر است چون غیرت را از بین می برد تا جایی که فرد حشیشی قادر به دفاع از ناموس خود نیست و کسی که از مقدار کم یا زیاد آن استفاده کند،باید به او مانند شرابخوار ،هشتاد یا چهل تازیانه بزنند،کسی که حشیش بکشد مانند کسی است که شراب می نوشد بلکه از بعضی جهات بدتر از آن است،پس باید حشیش هم مانند مشروبی مجازات شرعی شود)).ابن تیمیه می فرماید:((این یک قاعده کلی شرعی است که محرماتی که به خاطر آرزوی نفسانی و لذت زودگذر،افراد مرتکب آنها می شوند،مانند شراب و زنا،دارای حد می باشند و باید مرتکبین آن به عنوان حد مجازات شوند،اما حرامهایی که نفس به آنها تمایل ندارد مانند گوشت مردار،تعزیز دارند واضع است که به خاطر آرزوی نفس و کسب لذت مردم به حشیش (و سایر مواد مخدر)آلوده می شوند و آن را ترک نمی نمایند.لذا مسلما آیات و احادیثی که در مورد شراب ذکر گردید،شامل اشخاصی که مواد مخدر استعمال می نمایند نیز خواهد شد)). :

    .

‏ ‏ .

‏ ‏.